YA OLUMUNE SEV YA BIRAK YOKLUGUNDA

YA ÖLÜMÜNE SEV YA BIRAK YOKLUGUNDA KAVRULAYIM
Yine bir yalnızlık sardı yüreğimin son suluğunu.
Varlığınla yoklun arasında gidip geliyorum.
Bir tek ben miyim olumsuz düşünen.
Yoksa semisin beni yanıltan.
Bir yalnızlık denizine düştüm boğuluyorum.
Ne mutlu ola biliyorum.
Nede mutsuzluğu kabullene biliyorum.
Ne yarınlar da umudum kaldı.
Nede bir kösede bekleyen mutluluktan
haberim vardı.
Ben mutsuzluk denizinde boğulmaya mahkûm biriyim.
Kimim neyim neredeyim kiminleyim bilmiyorum.
Bildiğim bir tek şey yüreğim den yaralı biriyim.
Bitmez tükenmez korkular denizin deyim.
Gülmeyi unutmuş bir tebessüm saklıyorum gamzen de
Yokluğumla varlığım arası kimliksiz biriyim.
Rotasını kaybetmiş fırtınada kaybolmuş gemi gibiyim.
Issız terk edilmiş bir limana sığınacağım günü bekliyorum.
Kaderimin çizdiği bu yolda yürüyorum.
Ve yüreğim kayıp şehirlerden kalma harabeler misali.
Acısa da bedenim sensiz gecen günlere
yokluğunla varlığın arasındayım.
Bazen bir merhaba yüreğim de güler açtırır.
Bazen buğulu gözlerinde ölürüm.
Ya Sıkıca sar beni yar.
Ya bırak hicrin dalgalarda boğulayım.
Ya tut ellerimden.
Ya bırak mutsuzluklara mahkûm olayım.
ya ölümüne sev, ya bırak yokluğunla kavrulayım.
18: 7,2008