Gozlerin

GÖZLERIN
Gözlerin ah o gözlerin var ya
 İste ilk bakış ilk yüreğime akis!
Ah o gözlerin yok mu ”sanki asırlar ötesinden okuduğum bir şiirin,
Sayfaları arasına saklanmış mısralar gibi,
Enderin uçurumlar en ücra köseler de beni bulan gözlerin.
Öylesine masum öylesine gururlu ve öylesine asi ki.
 En derin denizler bile masum kalır senin yanında.
Senin o hicran bakışların yok mu? öfkeli  asi yanlarını  çok seviyorum.
Sonra  sevgi dolu huzur bulduğum gözlerin.
Öylesine dalmışınki gözlerinin derinine deliriyor sanıyorum.
Gökyüzünün tüm yıldızları sanki  serilmiş yeryüzüne
 Ve ben teker, teker avuçlarımla topluyorum.
Ah o gözlerin ah o ela gözlerin  yok mu?
Beni yüreğim den vuran.
Sevgimi haykırmama neden olan!
Beni benden koparan alan, ah o ela gözlerin yok mu?
Bu anlam sız günlerime neşe katan!
Yokluğun da seni aratan özleten!
Özledikçe sana gelmek için bütün yolları kat eden.  
Engelleri asan. Vazgeçmek nedir bilmeyen.
Ah o ela gözlerin yok mu?
Yüreğimi  enderinden vuran.
Kursun yarası misali acıtan yakan.
Benim yalnız gecelerim de ışığım olan.
Bir nefes kadar yakınım da olmanı sağlayan.
Tüm ruhum da hissetmeme neden olan.
Ne kadar çok sevdiğimi öğreten!
(anlatan)
Ah o ela gözlerin yok mu?
Ölümüme neden olan!
Adını kalbime kazan.
Ah o ela gözlerinin yok mu?.
19 Mart 2007