SON CUMLEM OLDUN SEVGILI

SON CUMLEM OLDUN SEVGILI
Adına ne sonbahar dedim nede karakış.
Ne gecenin ayazında soğuklarım oldun.
Nede sabahın şafağında bülbül seslerim.
Sen sadece yüreğimde
Bitirdiğim cümlelerim oldun.
Mevsimlerden sonbahar mı desem Sana.
Hazan mı yoksa?
Senli günlerimi düşünür oldum.
Bazen fırtınasıyla savuran.
Bazen de yüzüme acı bir tokat gibi çarpan.
Yokluğun da düşlerine uyanır oldum sevgili.
Sen hiç bir zaman seni bakliyen yüreğime,
ne ilkbahar oldun nede sıcak yaz.
Sen sadece dudağımda
Bitirdiğim cümlelerim oldun.
Sensiz gecen her mevsim soğuk ve de soluk,
Hep İki cümle oldun yüreğim de susturduğum.
 Bazen de bir damla yas oldun Gözlerimden süzülen.
Sonra suskun dudaklarım da cümleler kurdum sana dair.
Adına hasret dedim.
Söverdim  Süsledim hülyalarımı sensiz.
Kara kışta yorgan yaptım soğuk geceler de örtüm.
Yine de buz tutmuş yüreğimi ısıtamadın.
Sen hep son cümlem oldun dudağım da.
Ne senden gece bildim nede son tokat atabildim.
Ne varlığın mutlu etti beni nede yokluğun avuttu.
Sen sadece dudağımda bitirdiğim cümlelerim oldun.
Bazen kanadı kırık bir kus oldun.
Sevgiye aç mutluluğa susamış.
Bazen de asi söz dinlemez yüreğime tek kursun oldun.
Yine de dudağımda tek hecem oldun.
Ne yarınlar da umut bıraktırdın. nede senden sevgi dilendim.
Sen sadece geçmişte kalan anıları unuturdun.
Ve dudağımda kalan.
son cümlem oldun sevgili.
04-02-2009