gönlümün sesi

Bana akşamı anlat anlatabilirsen.
Yılmışlığım,korkularım orda gizli.
Çiseliyorken bir yağmur,aniden bastıran sağanak...
Korkmadığım ,ürkmediğm vallahi yalan.
Bir öpücük misali dudaklarımda ıslaklığın,
İliklerimde hissettiğm,senin sıcaklığın...
Titrerken sokak lambalarının titrek ışıkları gibi,
El ayak çekilmiş ışıklar puslu korkak biraz da,
Uyurken alem...Alemciler sazda,barda.
O ne bir ney sesi ,derin ve uzaklarda...
Ağlıyor mu ne,bir inleme sesi...
Bu belki de gönlümün sesi...

Be hey canım, yürü git viran yurdum.

Taşına toprağına küsmüşüm ben.

Bağında bahçesinde hayal kurdum.

Şimdi deli poyraz gibi esmişim ben...



Yaralı yüreğim, nazar isteme.

Faydası yok güle, bizar isteme.

Yok, ölümü azar azar isteme.

Bu şehrin gecesine düşmüşüm ben...



Kızıl da aksa suyu örneği der.

Sevdası var ya delinin teki der.

Davasın sor peşinde müşteki der.

Bilmem hangi vuslatta pişmişim ben.



Kardeş hardasın ,harlandı mı gönlün.

Çıkıp seyran et, darlandı mı gönlün.

Yare sitem yok varlandı mı gönlün.

Yıllarca zamirle, sevişmişim ben...



İptila tende başlar, tektir ölüm.

Sanır, benimle ölecektir ölüm.

Belki bir örneği yürektir ölüm.

KAİNATTAN DAHA GENİŞMİŞİM BEN.

rica ederim