Seni sevmeyi çok denedim yemin ederim. O kadar çok istedim ki, senin gibi bir gönlü sevmeyi ama olmadı… Olmuyormuş anladım, zorla sevmiyormuş kalp, inan denedim. Seni tanımadan önce ettiğim duaları düşündüm. Hep karşıma senin gibi biri çıksın istedim. Böyle düzgün, iyi niyetli, aklı başında, vicdanlı ve daha neler neler… Sonra sen çıkıp geldin. İlk defa dualarımın yerine ulaştığına inandım, hayran kaldım sana. Hala da hayranım duruşuna, insanlığına, kadinlığına…. Peki diyeceksin neden olmuyor? İnan ben de bilmiyorum! Ama hep bir şey eksik kalıyor. Oysa hiçbir geçmişle kıyaslamıyorum seni, hiç kimseyle boy yarışına sokmuyorum yüreğini. Ama…. Ama eksik işte bir şeyler! Hani sendeletmiyor aşkın aklımı, ruhumu, yüreğimi… Sen aradığında kalbim yerinden çıkacakmış gibi olmuyor mesela, belki de yaşımdandır, belki bir daha hiç öyle çarpmayacaktır kalbim, bilmiyorum ki! Sadece bunu anlamak için bile, senden gitmeme gerek sanırım. Bir gidip görmek istiyorum, gözüne bakınca içimin titreyeceği birileri var mı diye? Mantık evliliği gibi, mantık ilişkisi kuramam ben, kuramıyormuşum yani! Dileklerimin, dualarımın nasıl kabul olduğunun ve neden eksik dua etmemek gerektiğinin ispatısın sen. Aslında inancımın göstergesisin, hatta daha çok inanmamın sebebisin ama olmuyor! Bir şeyler eksik işte, ne yapsam yeri dolmuyor! Zaten biraz zaman geçince eskiyecek ve sıradanlaşacak bir ilişkiye, en başından bu katar heyecansız ve isteksiz girmek bana yakışmıyor. Sen bu hayatta karşılaşacağım en son düzgün kadindın belki ve belki bin defa pişman olacağım bu gidişime. Ama inan çok denedim seni sevmeyi, yemin ederim ama olmuyor! Sen beni acıtmadan, kalbimi kanatmadan, peşinde ağlatmadan sevdiğin için herhalde bana huzur batıyor… Sen beni düşündüğün, üstüme titrediğin, her şeyimle ilgilendiğin için sanırım, beni tatmin etmiyor. Pek çok insan gibi bana da, sevgi batıyor.
Savrulup duvara yapıştırmıyor bakışların bedenimi ve yüreğimi… Yemin ederim çok denedim ama olmuyor… Özür dilerim…. Reis
[Resimleri sadece adminler görebilir.]