Ne zormuş, insan kalabalığında yalnız bırakılmak… Güzelliklerde, sevinenlerin çok olması beni de sevindirmişti daima… Ayrılıklarda ise neden yalnızlığında kaybolur insan… Kendimde sürekli suç aramaktan, yorgun düştü düşüncelerim… Söz - lere sığındım yetmedi… Son - lara sığındım bitmedi… Kaç üç hazan daha sürecek alışmam… Kaç üç hazan daha sürecek sözümü tutmam… Yürek yorgunda can… Dil serzenişte… başlangıçtan bitime, hata hep bende… Biliyor musun… Aslında serzenişim… Yaşattıklarımdan ötürü özür dileyişim… Yürek yorgunda sensiz... Dil serzenişte kendine... Üç hazan bana kalsın Baharları sen yaşa, Bil ki yakınmam özünde sevgimdendir… Saygı değer dostlar biliyorum beni çok sevdiniz ben de sizileri çok sevdim, hepinize bu sevginizden dolayı çok teşekkür ederim... nedense bilemiyorum artık hayatım berbat hale gelmiş bulunuyor, herşey bana sıkıntı veriyor hayatımın hep sevinç yönünü tazeledim bu yılim ise çok berbat geciyor ne bileyim başımda bir hastalık , Yalanda olsa bir umut ve sevdam... söz konusu sevdam olunca akan sular dururdu ama onu bile çözemiyorum artik... yanlız kalmak istiyor bir yanım, bir yanım sizlerle olmak istiyor bu yazımla sizleri üzmek istemezdim, ama uzunca bir sure ayri kalmayi düşünuyorum, Sizleri sevdigimi Bir kır çiçeğine iliştireceğim ve yazdığım son şiiri ......HERKES ICIN Veda busemdir…BEN YOKKUM ARTIK....
Metin Reis Yilmaz
C.tesi Eyl. 15, 2012 4:57 pm
