Lal olmuş şarkılarda çığlıklarla büyüyen bendini aşan seldim

Admin Mesaj Sayısı : 5584 Yaş : 53 Reputation : 13 Kayıt tarihi : 14/02/07

Lal olmuş şarkılarda çığlıklarla büyüyen bendini aşan seldim
Nakaratlı gözlerindeki vurgun yeşile en güzel geceleri serdim
İsimsiz şiirlerime adını verdim en uzak yıldızına gönül verdim
Üşüdüm yüreğindeki ırmaklarda nice mevsimler seni bekledim
Günler taşıdı ruhuma gözlerin çiçeklerin en soylusunda sevdim
Nurlu göğsünde çocuktum bana en yaşanası bayramları verdin

Ağrılı bir gün daha saklandı geçmişine. Turunu tamamladı saatler ve
yeniden döndü çark kendine. Göz uykuyu düşler ruh düşün ziyaretini özler
bir garip döngüdür asırlardır böyle döner. Yaşamak denilen yafta gülüm
bir dolu bir boş bardak dökülen doldurulan sularla zemzem avuntuları
hacminde gizler.

Kıyılarına yaşam çarpan bütün dalgalı denizlerin derinliklerinde bir
dingin koy vardır. Dudak kaçıran tuzlu pastillerde yakamozlar denizlerin
gölgesini koynunda saklayan masum bir aydır. Çoğuldur gözyaşı bir
kemana ruhla eşlik eden sessiz bir yaydır. Virane gönlümüzün ovalarına
çiy düşer geceleri ömür yongası yeşil bakan bir dal parçası gibi zamanla
büker belini hüzün sevdanın damarında demlenen koyu bir çaydır.

Kaybetmenin en dağınık yataklarını terk edince gülüşlerimizin
buğusunu unuturuz aynalarda. aşkın bütün mutluluk resimlerinde en
belirgin eksiklik embriyo gülüşlerimizdir. Hayatın derin izlerine
battıkça kanayan topuklarımıza taşlar sürmemiz bundandır. Dönüş
başlayınca perdeler aralanır sahnelere. Işık yüze yansır gül dalında
sararır avuçlarımızda kalan her mevsim hüznü yansıtan mağrur bir
kınadır.

Akışkan bir dereye mazisini sordum geceyi izlerken yaşlı bağrına taş
bastı bir şey söylemedi. Uzaklara çok uzaklara yürüyordu ‘dereyim’ dedi
denizleri özlerdi bir dal attım bağrına dala baktı ‘rotan meçhule mi’?
dedi. Yıldızların koynunda sabahlardı sevdalı ne mektuplar ne kırık
güller bilirdi. Sır vermedi adam izmaritinden son nefesi çekti ve nehre
gülümsedi ‘sevdamı al ve götür uzaklara sen bir duru nehirsin sevda
senin neyine aşk adamı’? deyiverdi.

Yankılanınca özlemin ıslığı dün unutulur an bugün olur. Kemikte iğne
yürümez gülüm kalp ağrısı biliriz ki hüzünle hep yoldaş olur. Güneş
ısıtınca bedeni yara dikişlerden kurtulur mevsim ilkbaharla dost olur.
Gürül gürül bir ormandayım seninle kar olsa dalında ne olmasa ne olur.
aşk kirletilemeyen bir gömlekçe gülümser üzerimde yakışsa ne yakışmasa
ne olur. Sevdanın kandilleri yanıyor içerimde yolum yolundur mevsimler
dönse ne dönmese ne olur.

Gamzelerindeki sevda oyalarına nurunu dökerdi yüreğimdeki sevdalı
kız. Ay düşerdi sevdasına yürürken beyaz karlarda alnıma. Kurt
ulumalarıyla köyler geçer onu bulurdum. Ocaktaki aşıma gülüşünü
düşürürdü yatağındaki gergeflere bedenimi bırakınca. Usulca üflerdi isli
lambayı yârim diye içime sokulurdu. Bir türkü olurdu o an dilimde ve
dokunurdum sevdalı yüreğimin mızrabına; ‘gecenin ateşini içime narla
geliyorum sevdam yanık şarkılarla’.

Dökülmüş ırmaklara can veren bakışlarınla sonbaharlar asardım sonra
sevdanın dallarına. Seni beklediğim bütün kapalı kapılardan başkaları
çıksa da ben sana yolluyordum mahcup gülüşlerimi. Az sonra ellerini
tutmanın sıcacık coşkusu gözlerindeki dingin limanların kokusu ile bir
vapura atardık çocuk kalplerimizi. Gemiler demirlerini bırakırdı
maviliklere ve biz dudaklarımızı birbirinde unuturduk.

Kabardıkça ruhumuzun kuyuları kristal yansımalı istasyonlarda
gölgemizin aksini arardık. Yangın sarmalıyla şehirler geçip yolculuk
düşlerimizi soğuk camlara yaslardık birlikte. En dermansız yaralardan
kabuk düşünce kan sızar ansız bedene çağrılar yanıt bulmaz kol gövdeyi
sarmaz olurdu. Damağımızdaki tuzlu yutkunuşlarla sorumuza küserdi
hüznümüz çoğalırdı yeniden yakarımız. Solardı koklanmayan en ölümsüz
güllerimiz.

Bitmez sana olan özlemim bitmesin. Dinmez ruhuma yağan yağmurun
varsın dinmesin be gülüm. İçimdeki büyünün tılsımları dilerim ki hiç
sönmesin. Sevginin kollarında huysuz bir bebeğim sevdan var oldukça bu
bebek dile ki asla büyümesin. Senin aşkının kollarında öleyim istersen
sensiz bir dünyada ölümsüzlük var deseler neyleyim.

Sevmenin en kalın kitaplarından indirdim nurlu ismini. Dolunay
mevsimlerinde çağırmak için nefesini. Buğulu bakışlarına günüm dedim
aşkların yüreğinde kalabilmek için seni nedensiz de sevdim. Onca
kavganın içinden ayırdım varlığını göğsünde büyümeyi diledim çocuklar
gibi. Bir dilim ekmeğim oldun direncimin en tılsımlı bayrağı oldun
dalgalandın sevdamın en gerçek üstü romanı gibi bir öykünün
ölümsüzlüğünde seni bir seni buldum. Dol içime sevdam sen bu gece
yüreğime doğdun.

En son cümlem düşmeden sevda günlüğüme senin sularında arındım senin
ruhundaki rengârenk gökkuşaklarına tutundum. Bir yıldız geçişiydi
merhaban en zorlu yollardan geçerek aşkının tahtına kuruldum.
Gözlerindeki engin ovalarda seninle yetiştim bağrında her gün açan eşsiz
güllerle kendimden geçtim. Şiirlerime nefes gibi doldun gönlümün
sultanı oldun seninle bambaşka bir adam oldum. Gecenin tülbendinden
yağmuru geçir ve uzan şimdi kurumuş dudaklarıma. Bedenime sürdüğün
iksirle sokul en yaşanası düşlerime. Bir çocuk sesine uyanır gibi uyan
ruhuma ve salla beni sonsuza kadar en ölümsüz tutkularla.

Yüzyıllık bir sevda gibi geniş yüreğinin ırmaklarında kulaçlıyorum
şimdi yaşamı. Her sabah günüme doğuyor sevdalı yüzün. Özlemim
gülücüklerinin sofrasına kuruluyor kavim bakışlarında suskularımın bütün
kalıntıları arınıyor ve akıyorum doygun topraklarının yüzeyinde. Her
gün güzelliğinin slâytlarıyla geçiyorum kendimden ıssız bir kentin kara
bulutları kalkıyor üzerimden.

Bundan böyle en büyük acıların kazanında olsam da seni düşünürüm seni
ve sevgini. Sevda gömleğini giymişim gülüm sen kokar bütün dikişleri.
Koparsalar dallarımı sökseler düşlerimi aman demem sevdanla çiğnerim en
sert zehirleri. Gözlerinde biriken damlaları bana sakla sevdamın
ovalarına salayım onu. Boy boy sevgiler ekeyim kutsal toprağına bir
mevsim geçmeden sevelim mini mini umutlar sarmala yüreğinde bir iken bin
olayım. aşkının dağlarında ölümsüzlükle dolanayım eşkıyan olayım. Seni
sevmenin krallığında dünyaya rest çeken bir adam olayım.

Bu şiirin hikayesi:
Masallarla yoğrulduğumuz bu çelişkili hayatın zorlu yollarında her gün
şölenler kurarız seven gönlümüze. En uzun düşlerle yürüyüp en ölümsüz
gülüşlerle büyüyüp ruhumuzun kutsal kozalarında sevdayı saklarız ipeksi
rüyalarımızda okşamak için. Mutluluk limanlarında her sarılış yeni bir
umudun resmidir kendinden uzaklaşanlar mağlup sevdaya ve sevgiye
sarılanlar bunun için ölümsüzdür.

_________________

Ölümün gizli provasıdır ayrılık...!

Belki bir AŞK'a dört nala at sürmedim ama b'AŞK'a bir AŞK'a hep yalın ayak sürgün yedi yüreğim..

!!""Okudugum her Masalda hep bir kahraman oldum Ama en cok kedi MaSaLiM,da yoruldum..

Hayatimda Oyle Bir Cumlesin,ki Sana Nokta koyamiyorim

Tanridan kacarken tutuklu kaldim sana MEBEDIMSIN..

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Bundan böyle en büyük acıların kazanında olsam da seni düşünürüm seni
ve sevgini. Sevda gömleğini giymişim gülüm sen kokar bütün dikişleri.
Koparsalar dallarımı sökseler düşlerimi aman demem sevdanla çiğnerim en
sert zehirleri. Gözlerinde biriken damlaları bana sakla sevdamın
ovalarına salayım onu. Boy boy sevgiler ekeyim kutsal toprağına bir
mevsim geçmeden sevelim mini mini umutlar sarmala yüreğinde bir iken bin
olayım. aşkının dağlarında ölümsüzlükle dolanayım eşkıyan olayım. Seni
sevmenin krallığında dünyaya rest çeken bir adam olayım. ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR EMEGİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLİK

» SİTENİZ GÜZEL OLMUS