GÖC KONVOYU

İçimde bir isyan
Yüreğimde söylenmemiş sözcükler!
Koparsa bu akşam kopmalı
Dünyanın son felaketi.
Terk ediyorum bende kalan seni.
İçimde bir göç konvoyu,
Pusulası kayıp endişe sarmış diz boyu!
Kahır tohumları ekilmiş burası veda yolu!
Söylenmemiş sözcükler bıraktım yol kenarlarında;
Belki bir gün bulursun,
Anlarsın bende kalan seni!
Çabuk silinsin diye ayak izlerim,
Yalın ayak geçtim tüm şehirleri ve denizleri
Terk edilmiş yalnız insanlar gördüm;
Söylenmemiş sözcükler dökülmüştü etraflarına,
Hepsi takıldı içimdeki göç konvoyuna,
Umutsuzluk içinde sarıldık kendimize,
Pusulası kayıp yeni bir dünya kurduk
Ve söylenmemiş tüm sözcükleri söyledik.
Duydum ki sende düşmüşsün
Bir göç konvoyuna
Çok geç sevda çiçeğim;
Silinmiştir ayak izlerim
Ama yine de bulmak istersen,
Sözcükleri topla onlar getirir seni bana