OLU BIR DENIZ GIBIYIM YOKLUGUNDA

ÖLÜ BIR DENIZ GIBIYIM YOKLUGUNDA
Ne yüreğim çarpıyor ne dudaklarım telaffuz ediyor adını
Ne aksamlar geçiyor Ne sabahlara doğuyor güneş.
Bıraktığın bu şehir içten içe kanıyor.
Ne nefesim çıkıyor, ne sesiz duvarlar seni soruyor.
Ne duvardaki ayna gerçeği gösteriyor.
Ne ismin dudaklarımdan gidiyor. Ne hayalin gözlerimden.
Ölü bir deniz gibiyim yokluğun da.
Karmaşık bir hallerdeyim unuttum mu yoksa ne?
Bu şehirde yağmur bile yağmıyor.
Güneş ışıtmıyor bedenimi
Ne  hatıralar kanatıyor yüreğimi.
Nede  Kanadı kırık kuşlar bir daha  uca biliyor
Hayalini bile kurmak zor geliyor.
Ölü bir deniz gibiyim yokluğun da.
Susmuş bedenim susmuş yüreğim.
Unuttum gülen gözlerini,
Kaybolmuş bitmiş  bir sevdanın hikayesi
Kaçıncı fırtına gelip geçti yokluğumda bilmiyorum.
Bıraktın beni kaderimin  ellerine
Sildin adimi yüreğimden.
Ölü bir deniz gibiyim yokluğun da.
Sen gittin ben bittim yüreğim sustu.
Hep yârim kaldı sözcükler dilim de.
Hafızam da canlanmıyor geceler günler.
Silinmiş sayfalar tek, tek.
Tükenmiş öfkem bitmiş yeminlerim.
Nefret bile edemiyorum senden.
Kırılmış bir kere kalp gidisine.
Ölü bir deniz gibiyim yokluğunda.
Mahkûm etmişse sevgili onsuzluğa!
Düşmüşe saclarına aklar bir kere!
Söylemiş se binlerce yalanlar sevda adına.
Gömmüşe sevgili tüm hatıraları kimsesizler mezarlığına
Ölü bir deniz gibiyim yokluğun da
Anlasana..
10.10.02