Zamanın yollarında giderken mola verilir
Kayıplara karışan gençlik sadece tesellidir
Yaşadığın anılar gözünün önünden geçer
Giden yıllarını saymak yorgun kalbini üzer
Keşke yapsaydım deyişlerin çoğaldıysa
Şu anda yapamayışına bahanen bolsa
Cesareti olanlara kıvırıyorsan burnunu
İçten içe kıskanıyorsundur ondaki ruhu
Düşünmek için vakit bolluğundan söz ediyorsan
Buna rağmen zamansızlıktan yakınıyorsan
Biriktirdiklerini kullanmaktan çok saklamaktaysan
Kefenin cepsizliğini hatırlatanlara kızma
Ve illâ
Henüz varken zamanın
Hatalarını telâfi etmeye bak
Kalp kırdıysan eğer
Bağışlanmak için dene şansını
Affedilirsen ne âlâ
Tersi de olsa gurur yapma
Denemekle ruhuna giydirdiğin yük azalır bir nebze de olsa
Gülümsemeyi yüzünden eksik etme
En çok da kendine gülmeyi dene
Yağmur olup ak çirkefin zehrine
Güneş olup doğ karanlığın üstüne
Gücün arkanda bıraktığın acılardır
Gücün yok saydığın umutlarındır
Gücün olgunlaştıkça berraklaşan
İdrak ettikçe anlam bulan
Semaya açtığın yüreğinin en derin parçasındadır
Vazgeçme lüksünün olmadığını bil
Kaybolmadan yenilmek kazanmakla eşdeğerdir
Gidenlerin dönmediğini öğrenirken yavaş yavaş
Zamanın tersine akmadığını haykıran aynalarla ol arkadaş
Ödenecek borcun varsa hayata
Yılların hesabını tutsan neye yarar
Bir sen varsın bir de senden geriye kalan
Kendi sesini duymanın tam vaktidir
Fâni dünyadaki misafirliğin devam ederken
Geçici sahipliğini yaptığın canına iyi davran
Sadece varını değil yoğunu da versen
Ölüme zincir vurman
Mümkün değildir
Özden HORAN
@Edirne