Bir ben mi yalnızım şu koca evrende?

Bir ben mi yalnızım şu koca evrende? Okyanus da tek başına değil mi? Cüsseyle değil ya yalnızlık, öyle olsa Güneş hiç yalnız kalır mıydı? Denizde yüzen balık da yalnız değil mi, kendinden büyükten kaçarken? Doğuma giren bir anne acısını çekerken yalnız değil mi? Yalnız değil mi sokak köpekleri şu gecenin karanlığında? Tek başına dolaşmıyor mu bir hayat kadını şu anda pis, kirli bir sokak arasında?
Saksıda ekili şu sardunya yalnız değil mi? Şu anda tam tepemde parlayan o yıldız, kalabalık gibi duran gökyüzünde, üstelik koca sonsuzluğun içinde yalnız değil mi? Sevdasını kalbine basıp, ailesinin istediğiyle evlenen o delikız, zorla girdiği yatakta, zorla nikahlanmış bir çocukla yan yana uyurken, yalnız değil mi? Yalnız değil mi babasından dayak yemiş ağlayan şu genç? Sokakta her yanı koklayarak dolaşan şu kedi, hem aç, hem yalnız değil mi? Şimdi şehrin göbeğinde kör kütük sarhoş olup, tanımadığı bir adamın kollarında o yüksek topuklarıyla yürümeye çalışan kadın, benden daha yalnız değil mi? Nöbette bir polis memuru, kimsenin ilgilenmediği bir köyün ücra köşesinde bu saatte hasta bekleyen hemşire yalnız değil mi? Yalnız değil mi yarın ödeyeceği büyük borcu olan ama hiç parası olmayan kasap? Verdiği sözü tutamayıp müşterisine mahcup olacağından endişe eden marangoz, yatağından sağa sola dönerken uykusuz, yalnız değil mi? Hepimiz yalnız değil miyiz rüyalarımızda? Ve en yalnız olduğumuz zaman, kendimize baktığımız an değil mi? Reis