BILINMEZDE SENI UGURLUYORUM

BILINMEZDE SENI UGURLUYORUM
Düşünsene seni düşmek bile
düşüncelerimi acıtıyor. Oysa
Çok uzaklarda sönmek üzer olan bir yıldızdın.
Sıcaklığın gittikçe kayboluyordu avuçlarımdan.
Poyrazdaki karayel gibi savurup
uzaklara götürmüştün yüreğimi.
Hayallerim arasında ufukta olsa aksam güneşinin, karalığa gömdüğü gece sevdası
misali aklımdasın hep.
Yâda garip bir şey iste, eskiden adin aklıma takılınca yüreğim erirdi içim
kanardı.
Kursun yarası gibi sizim, sızım sızlardı.
Oysa simdi yenik düşmüş savaş komutanı gibi.
büklüm büklümüm.
Devrik cümleler ardına saklanır olmuşum. Kalemim, mürekkebim yazmaz olmuş çoktandır.
Üstünü örtmeye çalıştığım hayallerim, kardeş olmuş yalnızlıklarımla.
Yârim kalmış bir romanın son sayfalarını tekrar, tekrar okuyor
gibiyim.
Uyku halındaki çocuk masumiyetine sığınıyorum…
Ne garip değil mi, yüreğim bile eskisi kadar sızlamıyor. Zoraki bir inilti iste benim kişi.
Düşüncelerim bile bulanık nehir suları gibi, hatıralarımdan birer, birer çıkartıyorum.
Senli tümceleri.
Ve yağmur sularında yıkıyorum acıyan kanayan yaralarımı.
Tek canimi yakan gecenin karanlığı değil,
Sessizce isyan edişimde var yaşanmışlıklarda.
Akıp giden zamana geçmişe tüm dargınlıklarıma  yenilgilerime ağlıyorum.
Aklıma geliyor Canim yanıyor ve tekrar, tekrar ayni şarkıda takılı kalan eski  bir plak
gibiyim. Dudak uçlarımda donuk cümleler haline dönüşüyorsun.
El salıyorum ardın sıra öylece gidisine.
Vedamı ediyorum bilmiyorum.
Karanlık geceye birde sana geçmeyen yıllara
Biliyorum bugünler de
Bir şeyler değişiyor yüreğim de.
Nedense küstahlaşıyorum.
Kursun oluyorsun acımadan
SIKIYORUM.
Her bir sözcük mahpusta volta oluyor.
Göz pınarlarım arsız nehirlere dönüyor.
Yavaş, yavaş siliyorum zor oluyor  biliyorum
Ölümü hissediyorum iliklerimde,
Yürek uçlarımda kanat çırpıyor sevda.
Soğuk dualara sığınıyorum.
Yavaş, yavaş tükeniyor muyum ne?
Gözbebeklerime siyahi tuller örtüyorum.
Yastayım diyorum.
Uzayan gecede yeminler ediyorum.
Vazgeçiyorum yüreğim senden vaz geçiyorum.
Demir alıyorum bu şehrin issiz sokaklarında.
sessizce gidiyorum. Gidiyorum.
Ne diyor sair.
('Üzülmeye değmez' diyor Dünya.
Bırakıp gidenin de, gidip gelmeyenin de canı cehenneme
Garip bir haller iste bende ki, bilmiyorum.
Cam kirikleri batıyor her bir yanıma en derinlerde bir yer durmadan kanıyor.
Akıp giden zamana kızıyorum.
Soğuk Avuçlarımda arıyorum.
Sevgisizliğin öksüzlüğünü.
Biliyorum ayaklarım prangalı adımlarım yavaş,
suskunluklarımı bozmuyorum.
Gölgeni bile siliyorum. Odamın kuytu kösesinden
Yağmura bırakıyorum ayak izlerini.
Bilinmezde seni uğurluyorum…
Sevgili.
05 04 2012