KALBİMEDiR BU SİTEMİM

Konu: KALBİMEDiR BU SİTEMİM Cuma Şub. 21, 2014 5:41 pm

KALBİMEDiR BU SİTEMİM
Sitemimdir benim kendime bu sessiz suskun yüreğime ederim hep sitem
Yüreğimin isyanıdır yüzüme gülen sırt çeviren vefasızadır bu acı dolu sitem
Beni hiç anlamayan çok inandığım için benden de suskun yüreğimedir sitem
Riyakarlığını anlayamadığım için kendi yüreğimedir bu sınırsızca olan sitem
Başka dilden konuştuğunu bilemedim sana inandığım için kendimede sitem
Sırtımdan vurulmuşken sırt dönmedim senin yüz çevirmen bilmem ki neden.

Yüreğimi eline almak varken ayak altına almak istemenedir aslında bu sitem
Bu güzel yüreğimi sen yitirdiğin için durma et kendine sende beddualı sitem
Sitemim sadece saflığıma riyasız çıkarsız dostluğum içindir bu yüreğe sitem
İhanete uğradım riyakar yüreklere kandığım içindir bu yüzdendir hep sitem
Kalbim inanmaz sana desemde bilirim kalbim söz dinlemez ki onada sitem
Ne kadar sitem etsede bu yürek kendimedir ben kimseye edemem ki sitem.

_________________

Ölümün gizli provasıdır ayrılık...!

Belki bir AŞK'a dört nala at sürmedim ama b'AŞK'a bir AŞK'a hep yalın ayak sürgün yedi yüreğim..

!!""Okudugum her Masalda hep bir kahraman oldum Ama en cok kedi MaSaLiM,da yoruldum..

Hayatimda Oyle Bir Cumlesin,ki Sana Nokta koyamiyorim

Tanridan kacarken tutuklu kaldim sana MEBEDIMSIN..

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Konu: Geri: KALBİMEDiR BU SİTEMİM Cuma Mart 07, 2014 2:28 pm

cümlelerle oynamak kelime içinde kelime sır içinde sır gibidir yüreginize sağlık..."Yüreğimi eline almak varken ayak altına almak istemenedir aslında" teşekkürler...

Konu: Geri: KALBİMEDiR BU SİTEMİM Cuma Mart 07, 2014 2:34 pm

yitirdiğimiz şiir
çekilmişti pimi dişlerimin arasındaki bombanın
boşluğu hedef almış bir namlu gibi çınladı durdu
müntehir şairlerin dizeleri senden sonra göğüs kafesimde
çoktan ölmüş bir çocuk doğmuştu gemimizin battığı feryada

şimdi beni unutulmuş öykülere yaz
kırmızı bir şarapla tatlandırılmış
esrik sayıların yıktığı bir kale değildi ömrümüz
bir külde saklanan dağların dumanını kat
yitirdiğimiz şiirin kanayan harflerine
diye başlayan bir not kaldı
senden sonra geçmediğim tek yolun sonunda aklımda
yüzaltmışaltı adımlık mesafeyi
sonsuzla toplayıp sıfırla çarptığım
noktayı işaretliyorum buraya
yitirdiğimiz şiiri

çoktan ölmüş bir çocukluğu ısrar ettik biz diriltmeye
yanmamış bir ateşi gördük denizler gibi hep yanmaya
siyahta kaybolmuş birer noktaydık yenmişti giydiğimiz gecenin dirsekleri tinimize
sokağa taşan bir oda kalabalığı sıkılmıştı yalnızlığımızda tüm kalabalıkları kendimize sıkıştırdık içimizdeki şiddete
yitirdiğimiz şiire koyuyorum kaybolmuş noktayı...

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

» SİTEMİM SANA! ….