UCU KIRIK KALEM

UCU KIRIK KALEM
Ucu kırık kalemimle savaşıyorum.
Sevda oluyorsun gözyaşı dökülen mektuplar da!
Kokluyorum kana, kana içime çekiyorum her nefeste.  
Sonra kızıyorum kendime
Neden diyorum neden?
Kelimeler düğüm oluyor kuruyan boğazım da
revamı bu diyorum haksızlık bu,
Çekip gitmek bu kadar kolay mı diyorum.
Peki, o zaman emanetini alıp da gitseydin olmuyor mu diyorum.
Neden sonsuz  ıstıraplar bıraktın ardın sıra,
Neden bitmeyen mutsuzluklar bende kalsın.
Hangi günahın bedeli bu, ya da hangi yârim sevdanın ahi
söylese.
Bu kadar mı sevilmeye hakkım yoktu¬¬.
Simdi kim bilir hangi diyardasın.
Kim bilir hangi sevda sarıyor bedeninin.
Ya da hangi dağin çiçeğinden bal alıyorsundur.
Ansızın bir gece yarısı kurşunu olmaktan vaz geç,  
Vazgeç yüreğimi acıtmaktan.
Alıp git emanetini kurtar beni bu azaptan.
Bu kadar sevilme ye layık değilsin sen.
Hakin yok gözlerim de sinsice saklanmaya
Hakin yok beni böyle ölümlere sürükleme ye.
Adına sevda dediğim masalın kapıları kapansın artık.
Ucu kırık kalemim de yârim kalan, tek sevda bizimkisi olsun.
Çıkıp git yüreğimden.
Bırak buda yârim kalsın bütün asklar gibi.
15-08-2012