AMA ÇOK
Yürüyorum ama seni çok seviyorum
Duruyorum bir ara sonra koşuyorum hızla
Yine
Çok ama çok
Saplanmışım kemiğine
Tamam
oldu
dediğim an
yanıldığımı anlıyorum
Sana açılıyor kollarım yolum ister istemez
sevginin doruklarındayım yine kendi kendime
Tedirginliğini gizleyemiyorsun
hoş gör önleyemiyorum
Düşlerimde
Karabasanlarda
Çok
Ama çok
Seninle sensizken
Her şeyi denedim
Elimde değil
Üstelik bir gün
Milim değişmedi
Benimse artık beni böyle bil
Kızsam da için için kendime
Bilmezlikten gelip nedenini sözde kızansın bana
Ölçüyü aşan çok’lara bile bile sensin kucak açan
Ama seni yine de
Seçkin Gündüz
Ptsi Mayıs 14, 2007 3:09 pm
