Gozyasi Dokuyorsun

Gözyaşı Döküyorsun
Yüreğim de bir acı gözlerim de hüzünsün.
Ben seni böyle sevmeye alıştım be sevgili.
Senin yüreğini  tastan bilirdim.
Sevgiden anlamaz değer vermez sanırdım.
İste simdi anladım.
Sende yıkıntılar arasından sıkışıp kalan
Yaralı bir yüreksin.
Suskunluğun bu yüzden.
Duydum simdi sende mutlusun.
Yüreğin huzurlumu.
Dökülen gözyaşına değer mi bilmiyorum.
Yaptıkların yeter mi  kader mi bilmiyorum
Nefesim daralmış soluğum çıkmaz iken
çekip giden sendin.
Söyle simdi mutlumunsun.
İnandım sana inandım her şeyine
Uyanınca anladım uyanınca sızladım.
Sende yürek var mıymış?
Sende sevda var mıymış?
Bak simdi yine titriyor ellerim
İçim bomboş bir virane misali.
Ağlamayacağı diyorum.
Nedendir bu gözyaşım.
Geçmişime ardıma dönüp te hiç bakmadım.
Son kez olsa bile seni anmadım.
Korkuyorum sevmekten acıyı çekmekten.
Kendime soruyorum bu nasıl asktır böyle
Değer mi onun için onu da bilmiyorum.
Neden simdi üzgünsün bu bakışların neden.
Sevmeyen yüreğiyle
hangi sevdanın hesabını  bu söyle
Buna sevgimi denir.
Buna nasıl yürekmiş böyle.
Sen ölmüştün gittiğin Ogün de.
Hiç olmayan Sevdamıza
mezar bile yapmıştım.
Oysa simdi:
Yüreğimi kursunlar deliyor.
Bana olan öfken yeniden alevleniyor.
Bu yenilmişliğin büküyorsa belini  
Neden geldi geriye nede sevdin ki beni  
Ben kaybettiğime değil geçmişime ağladım.
Ya sen hangi sevdan için döktün bunca göz yası.
Heba ettim ömrünü
Ne sevildim ne sevdim acı çeken yürekti.
26 02 08