SUSTU YINE DILIM SUSTU YUREGIM

SUSTU YINE DILIM SUSTU YÜREGIM
Sustu yine dilim. sustu yine gözlerim.
Yokluğunda ölü bir deniz gibiyim.
Hani yüreğim de bol sağanaklı yağmurlar vardı ya,
Hani sevda kokan sarkalar nerde?
Sustu yine dilim sustu yine bu yürek
Hani sevdayı gözlerimde görmüştün ya?
Simdi yalnızlıklar denizinde savrulan dalgalar gibiyim.
Seni bulmuşken kaybetmenin acısıyla doluyum.
Gökyüzü yine zifiri karanlıklar da.
Güneş yine batmış bizim oralarda.
Acı hüsran kardeş olmuş yüreğime de.
Yokluğun karanlık zindanlarda esir tutuluyorum.
Sustu dilim sustu o sevda yüklü yüreğim.
Sustu ask kokan tüm yürekler cümleleri bitti.
Gözlerim ağlamayı unuttu.
Dudaklarım ismini sessizce heceliyor.
Ellerimse tenine dokunmayı özlüyor.
Sustu dilim sustu sevda kokan yüreğim.
Sen yüreğime düsen bir cemreydin.
Sonra yangına dönüştün
Ve küllerini bırakarak çekip gitmeyi seçtin.
Ben sensizliğe suskunluğun adını verdim.
Ben sustum gözlerim sustu, sessizce gidisini seyrettim.
O uzak iklimlere sen dedim. Hiç tanışmamış farz ettim.
Kokunu içime hiç çekmedim.
Say ki ellerim ellerine hiç dokunmadı. sıcaklığını hiç tatmadı.
Say ki sende beni hiç tanımadın.
Yüreklerimiz hiç bir olmadı.
Rahat ol ve git.
Aldırma gözlerimdeki o iki damla yasa.
Sustu dilim, sustu yüreğim.
Bir zamanlar Seni sevdiğimi hiç hatırlama.
Bırak sende beni bulduğun karanlık zindanlarda kalayım.
Son nefesimi sensiz vereyim.
Yeter ki sen gül. Yeter ki sen mutlu ol sevdiğim.
Nasılsa Ben sensiz de seni
Sevmeyi öğrendim.
26 jule 2008