Hadi söyle; aşmış aşmış bitirmiş İhanetler Kalpte acı, ihtiraslar bölük bölük, pörsümüş aynası Şimdi, bir uçurumun kenarında, kırılan hayallerim yeni yeni. Hayat benden ne istedin? İnsanların içi dışı bir olmalıydı, İçinde mutluluk dolu. Sevgi verdim, ihaneti biçtim ömrüm boyunca, El verdim, elimi dağladılar. Şimdi söyle; Her umudun ardında bir gerçek, Yollar geçtim adım adım... Yoldan geçen insanlar; Merhaba yaşama.... Zaten bana sorulmamıştı , sarmıştı... Herkese bir salmıştı Babam yedi düvele..... Neden ben hayat? Neden ben hep kurbanınım senin? Tutmayacak mısın ellerimden bir gün gülmeyi cok mu görüceksin bana o kadar müşkil durumdayım ki şimdi acımı versen bana sımsıkı sarılacağım ona sardıkça kollarımla onu daha da canım yanacak çünkü o inafsızca hırpalayacak yine beni çektikçe acımın kokusunu içime ciğerlerim yanıcak belki de... Bir insan kalbine bu kadar mı yenik olur? neden ben neden,ben... Hesabını sorduğumda kim yanıt verecek bana, ben mi çizdim bu yolu beni kaosun ortasına düşüren kim? Yalan girdabı içinde boğulmak üzereyken kendimi zorla kıyıya atabilmişken neden o girdabın içerisinde gözlerim? O kanlı yaşlar akarken gözümden neden 'acı'yı arzularım? Sevip unutmak bu kadarmı zor? Şu küçücük kalp bu kadar mı çok hüküm sürer bu bedende neden ben hayat neden... mutluluğu niye aldın ellerimden... Reis
Ptsi Tem. 02, 2012 4:18 pm
