BELKI SENDE SUC BELKIDE BENDE

BELKI SENDE SUC BELKIDE BENDE
Belki sen de suç bekli de ben
Bitti iste sonun da.
Simdi söyle bir bakıyorum da geçmişe
Bana hep askım derdin. İsminle hitap   etmezdin.
Çünkü gözlerim de askı gördüğünü söylerdin.
Gülüşlerim değse sevdayı.
Bazen gökyüzünden en parlak yıldızı seçerdin.
Neden diye sorardım?
Sana göre ben o yıldızdım bana yöre de sendin.
Sonra en sakin limanlar derdin benim için.
Şiddetli fırtınalar da sığına bileceğin.
Ve kalbinin kapılarını kilitlediğini söylerdin.
Anahtarını da enderin okyanuslara attığını..
Ve mevsimlerden ilkbaharı çok severdin.
Çünkü ilkbahar sana beni hatırlatırdı.
En çok gözlerimi severdin bende gülüşlerini hastaydım.
Oysa simdi ne ben de güzel göz, ne de
sen de gülen gülüşler kaldı.
Sararıp solduk iste!
Bitmeyeceğini düşündüğümüz asksa çoktan bitti
Ayrıldık iste”
Yollarımız ayrı dünyalarımız ayrı olduğunu fark ettik.
Ufuktaki gemi limandan sessizce demir aldı.
Simdi mutlusun uzaklarda duyuyorum.
Yüzün gülüyormuş yeniden seviyormuşsun.
Sen hep gül çünkü gülmek yakışıyor.
En çok gülmeni ben istiyorum biliyorsun.
Belki bir gün bende yeniden askı  yakalarım kim bilir.
Ama içindeki  beni  asla unutamayacaksın
Biliyorum..
02.07.07