GITME KAL DIYEMEDIM

GITME KAL DIYEMEDIM
Seni ne çabuk özledim biliyor musun.
İçime bir ayrılık ateşi düştü!
Gidisin daha ne kadar oldu ki,
Gözlerim son kez bakarken gözlerine
İçim acımıştı, yüreğim yanmıştı gidişine.
Ellerin avuçlarında... Öylece kal sarıl diyemedim.
Arkandan bakarken  gidişine!
Daha hasretin oracıkta bağrımı yakıyordu.
Göz yaslarıma engel olamıyordum.
Gitme kal diyemedim.
Simdi odam da yapa yalnız,
Sessiz yine seni düşünüyorum.
Ve sıcaklığını hala duyuyorum ellerim de.
Oysa daha dünyalımdaydın yakınımdaydın.
Sevgi dolu yüreğin yüreğim de
Sen ruhumu sarmıştın tüm benliğinle!
Sigaramdan son bir nefes çekiyorum sensizliğime!
Dudaklarım dudaklarına özlem duyuyor.
Yokluğunun ateşinde yanıyorum.
Seni daha şimdiden çok özlüyorum.
Anladım ki" ben seni meğerse çok seviyormuşum.
Gözlerini dudaklarını sevmelerini her şeyini seni”
Ama gitme kal diyemedim.
Hasretin yangınların da eriyorum. Boğuluyorum.
Gel bir daha ayrılmamacasına gel.
Seni bekliyorum.
Özlem duyuyorsan bensiz gecelere!
Yüreğin ağlıyorsa çaresizliğime!
Ateşlerde yanıyorsa bedenin!
Nefesini nefesim de duyuyorsan hala.
Bil ki sen de beni seviyorsun.
Üzgünüm bebeğim gitme kal diyemedim.
20 Şub. 2007