bugozlersenigozler
MasaLci
Mesaj Sayısı : 21
Yaş : 65
Nerden : türkiye
Reputation : 0
Kayıt tarihi : 29/05/09
 | Konu: AŞK VE SEVDA KALPTE Mİ CİĞERDE Mİ -2  Cuma Haz. 26, 2009 10:35 am | |
| Aşk Arapça bir kelime hatta kavram olup asıl anlamı,bir varlığın bir nesneyi sarmasıdır.Nasıl ki bir sarmaşık,ağacı sarıp,onun özsuyunu emerek,giderek onu nasıl öldürüyorsa aşk da öyledir.Kelimenin sözlük anlamına uygun oluşan terim (kavram ) anlamı üzerine çok yazılar yazılmış ve çok şiirler,divanlar yazılmış ve hala yazılmaktadır.Ben de bu yazılanlardan özetle bir derleme –deneme yapmak istiyorum.Bir zevk ve haz olan aşk konusuna girmek gerçekten zor bir iş.Farkındayım.Bu zor işi kolay yapmak için öncelikle okuyucuyu rahatlatma amacıyla ufak bir hatırlatma yapmak istiyorum.Şöyle ki: Bugün çağımızda şehvet ve seksin yaygınlaşması karşısında AŞK konusunu işlediğimizde hemen göz,kulak,akıl ve ilgili duygular pür dikkat kesilerek –sanki - cinsellik anlamak ister.Bu ön yargı toplumda oluşmuş bir olgu.Umarım biz bu ön yargıyı bir anlık da olsa terk ederek gelecek satırları okumağa çalışacağız. Aşk,katıksız sırf hazdır. Aşkın faydalarını sıralayanların,bu yüzden aşkla aslâ alâkaları olamaz. Niçin?Aşk'da yarar-zarar hesabı olmaz da onun için. Demek ki aşkın öncesine (sebeplerine) gidemeyeceğimiz gibi,sonrasına (sonuçlarına) da gidemeyiz. Peki ya aşkın zararları? Aşkın zararı da olmaz.Sizin zarar dediğinizi,âşıklar 'nimet' bilir,'lütuf' sayar kabul eder.Sebep-sonuç ilişkisini kurmak aklın/düşüncenin işidir.Aşıkta akıl ne arar ki kalkıp aşkının sebeplerini arasın da bulsun! Düşünürsen,yani aklı aradan çıkarmazsan,âşık olamazsın.Âşıksan,düşünemezsin zaten. Unutmayalım,'mecnun' kelimesinin hem 'deli',hem 'âşık' anlamına gelmesi bir tesadüf değildir.Leyla’nın mecnunu olarak bilinen erkeğin adı Kays’tır.Halk kays’a dedi ki:kays sen aklını kaybettin mecnun oldun.O sadece güldü.Aşık seçen değil,seçilendir. Kimse âşık olmaya karar veremez,kimse aşkı arayıp bulamaz.Sadece bekleyebilir.Aşk gelir sizi bulur.Sizi o seçer.Âşık olmaya karar veremezsiniz.Böyle bir yetkiniz de,yetkeniz de yok.Nasibiniz varsa,birdenbire çarpışırsınız çarpılırsınız. Aşk âşıktan çıkmaz.Bilâkis âşıktır aşktan çıkan.Aşka mola verilebilir mi? Hayır! Aşktan vazgeçilebilir mi? Hayır! Bölünemeyenin parçası olmaz;arası da. Âşık istediğine kavuşmamıştır,seçtiğini elde etmemiştir.İstenen ve seçilen kendisidir.Çaresiz o da en sonunda vazgeçen değil,vazgeçilen olacaktır. Aşık,aşka koşan değil,aşk tarafından sürüklenense;maşuku çeken değil,maşuk tarafından çekilense,kısacası seçilmişse,aşka mecbur ve mahkumdur.Aşkta oyunbozanlık olmaz bu yüzden.Aşkın birazı da olmaz.O bütüne yöneliktir. "Ben biraz âşık olayım" diyemezsiniz.Bir şeyin birazını beğenebilir,bir yönünü sevebilir,şu veya bu özelliğinden hoşlanabilirsiniz.Âşıksanız,maşukunuzun birazı,bir yönü,şu veya bu özelliği yoktur,o bütün olarak algılanır,şahsıyla zatıyla algılanır. Aşk nokta gibi,an gibi,birlik gibi bölünemez.Basittir.Parçaları yoktur.Birdir.Heptir,değilse hiçtir."Ben biraz tattım" olmaz;aşkın birazı olmaz çünkü.Yunus şöyle der: Biz sevdik,âşık olduk,[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]ldik,maşuk olduk.Zavallı Yunus Emre.Zavallı FuzuliHiç dikkatinizi çekti mi acaba,âşık-maşuk kavram çiftinde sözcüklerin niçin her ikisi de 'eril' formda kullanılmakta? Yani dil düzeyinde âşık da,maşuk da eril.Oysa maşuk sözcüğünün dişil formu da var:'maşukA'. (Bilindiği üzere Arapçada isimlerin eril ve dişil formları var.Beyza dişil beyaz eril;Sevda dişil,esved eril;güneş dişil ay eril gibi)Lâkin bu form bu vadide kullanılmaz.Kullanılsaydı,âşık-maşukA denilecekti ki o takdirde erlerin meydanı çoluk-çocuğa,yani halka terk etmeleri gerekirdi.Gerek yok,çünkü bütün aşklar,bir aşk'tan payını alır,hem de en aşağı formlarına kadar. Farkındayım iş bayağı karmaşık bir hal aldı.Nerden nereye geldik.Bu ne biçim aşk yazısı mı dediniz?Haklısınız.Üzülmemek elden değil.Ezberleri bozmak kolay mı?Aşkın mahrumiyetinden hasıl olan elem ve acı,âşıklar için gıdadır.Âşıklar bu elem ve acıyla beslenmeselerdi,insanlık sanat nedir bilmezdi.Sanatımsı'nın canı cehenneme!Sanat,aşkın,yani tutkunun çocuğudur ve ışıkla karşılaşabilmesi için yeri göğü yırtan çığlıklara ihtiyacı vardır;o çığlıkların şiddetini artıracak acıya yani.Güven yitimine. Âşık hiçbir surette kendini güvende hissedemez.Aşkın,yani sürekli hazzın garantisi yoktur.Bu nedenle haz her daim elemin tehdidi altındadır.Âşık bunu bilir,hatta ister;zira o çektiği acılardan bile haz elde eder. Aşkta ne güven,ne de ümitsizlik vardır.Güven’in karşıtı korku,ümitsizliğin karşıtı ümit olduğu içindir ki âşık önceleri hep korku ile ümit arasında tetikte durur,sonraları ürperme ile muhabbet arasına yerleşir. Âşıkta sadece muhabbet değil,ürperme yani heybet bulunur.Pişman olamayışı bundandır.Bir âşık,âşık olduğu için pişmanlık duyar mı? Aslâ.AŞK kendisinden pişmanlık duyulmayandır.Şimdi on puanlık bir soru:Âşıkın gözbebeği neden büyük olur Saygılarımla.. Bu gözler seni gözler | |
|
