DENIZ MAVISI GOZLER

DENIZ MAVISI GÖZLER
Sensizliği yaşıyorum.
Adını unuttum bile hayalin aklımda kalan.
Yüreğim sustu yıllar  boyu
simdi yeniden delicesine çarpıyor.
Gittiğin o günü hatırlatıyor.
 Acıyla inliyor şimdiler de.
Gitme askım diyordum.
Bırakma ellerimi, karanlık odam da sensiz ve sessiz. Kösede konsolun üzerinde
İnce bir mum ışığı yanıyor ve telaşla bir valiz hazırlanıyordu.
Üzgün bakışlar arasında belki de içinde fırtınalar kopuyordu.
Sessizce gitme demek istedim.
Defalarca yumrular birikti boğazın da. Kelimeler düğüm, düğümdü.
Sadece bakıyordum ve düşünüyordum.
 O an tanıştığımız o gün  aklıma  takıldı.
Beklide hayatimizin dönüm noktasıydı.
Filim gibi yani,
Ben Aliş verişten dönüyordum.
Aniden bir sesle    irkildim.
Neye uğradığımı sasırmış vaziyeteydim.
Ellerimde ki poşetler yerlere saçılmış bir durumda şaşkındım.
Eğildim toplamak için.
O deniz mavisi gözlerdi karsımda, ki”   öylece bakıyordu gözlerimin içine..
Kalp atışlarımın o an orada hissetmiyordum.
Çünkü denizin derinliklerin de yüzüyordum.
Neden sonra kendimi toparlamaya çalıştım.
Özür dilerim han fendi diyen bir ses tonuyla  kendime gelmiştim
Car pişmiştik”
Rica ederim özre gerek yok diyen titrek bir ses tonuyla cevap vere bilmiştim.
Poşetlerimi toplamama yârdim ettin.
İste Oğün sunu anladım. Bu adam kalbimin tek sahibi olacak kişi dedim.
Büyük askımızın ve sonsuz sevgimizin! Başlangıç noktasıydı.
Adının sonradan E, olduğunu öğrendiğim kişiye bu kadar bağlanacağım aklıma bile gelmezdi.
Onu sevdim. Onu çok sevdim.
Belki de benim hayatim da en çok değer verdim tek  asktan da öte tutkuyla  bağlandığım  tek  kişi  olacaktı.
Bağlılıktı sanırım bilmiyorum. Belki de bir masaldı ikimize ayıt   yazılacak olan.
Gördüğüm ilk andan itibaren ayaklarım titriyordu. Kalp atışlarım hızlanıyordu.
Aksini düşünemezdim bile,
Onsuz olamayacağımı her saniyemi onunla geçirmek istemediğimi biliyordum.
Yüreğimdeki bu ateş hiç sönmeyecek sanıyordum.
Su an oda da loş ışıklar içinde hazırlanışına şahit oluyorum.
İçim param parça sanki gökyüzü ona ağlıyordu.
Dışarıda güğümden boşalırcasına bir yağmur vardı.
Her şey bitmiş olduğunu inanamıyordum.
Bir yandan onu da İstemeden anlamaya çalışıyordum.
Bitmişti iste nasıl olmuşsa  olmuş  bitmişti.
Yüreğimde sadece mazisinin izi kalmış bir asktı  artık
Soruyordum kendime neden böyle oldu.
Kimler getirdi bizi bu hale sebep neydi?
 Umutsuzca bakışlarım hazır duran valizdeydi.
Onca yılı toplayıp bir valize sığdırmıştı iste,
Suskundu telaşlaydı.   birazda  heyecanlı
Sadece ara sıra çaktırmadan göz ucuyla bakıyordu.
Gözüm deki son damla yas yanağıma inmesini  beklerken. Duyduğum sesle irkildim.
Elveda askım diyen ses kulaklarımı çınlatmıştı.
Kapanan kapıdan gelen son sesti.
Oysa bir şeyler söylemek istemiştim. Söyleyememişti.
Yüreğimin acıdığını hissediyordum.
Ayrılmıştık. Bitmişti iste gitmişti.
Gözlerim yasla dolu. Usulca gitme dön demeye çalışıyordum.
Arkasına bakmadan odanın kapısını  hızla  kapanmış çok  gitmişti bile
Cümleler boğazımda kalmıştı.
Ve karanlıkta kayboldu.
O an acıların en büyüğünü yaşıyordum.
Bedenim sanki onun varlığıyla birlikte oradan ayrılmıştı
Odanın penceresinden sızan hafif sonbahar rüzgâr mum ışığının yansımalarını,
Karanlığa gömmüştü.
Ista benim kalbindeki heyecanları sevgileri söndüren bir mum ışığı gibiydi gelip gidisi.
Odam karanlığı ve sessizliğine  bürünmüştü.
Simdi yıllar sonra ayni yerde ayni odadayım.
Ama bu kez acıdan kıvranmıyorum.
Sadece unutulmuş mazide kalan bir askın anisini yâd ediyorum.
Ve düşünüyorum.
Kalbim yeniden heyecanlanmıştı
O günü yaşıyor gibiydim. Hüzünle sevinç bir aradaydı.
Hayallerimde yine o vardı.
Ve, derken.
Kapının çalındığını duydum.
Girin demeye fırsat kalmadan, içeriye giren.
O deniz mavisi gözlerdi. Bana sevgilerin en güzelini
Sunmak için hazır bekliyordu.
Şasindim.
Yıllara rağmen yine mavi denizlerde yüzüyordum.
Tek kelime,
Tek sözcük askım beni affet demek oldu.
19 Şub. 2007