Uzaklarda Bir Yerlerde Özlediğin Varsa Eğer...

Uzaklarda Bir Yerlerde Özlediğin Varsa Eğer Buruk Bir Mutluluk Yaşarsın Kimselerin Bilmediği Zamanlarda...
Her Aklına Geldiğinde Ya da Aklından Hiç Çıkmayışında Gülümsersin...
Hüzünlü Bir Gülümsemenin Sıcaklığı Yayılır Yüzünün Kıvrımlarına...
Çünkü Aşk, Seviyorum Deyip Haykıramamaktı...
Boğazda Düğümlenen Sözdü...
Hissedilen Fakat Bir Türlü Yazılamayandı...
Aşk, Sevmek, Özlemek Hasret, Çekmekti...
Tanımadığın Birine Bağlanırken Tanınmayacak Hale Gelmekti...
Bir Anlık Mutluluk İçin Bir Ömür Keşkelerle Baş Başa Kalmak Demekti...
Aşk, Dünyaya Meydan Okurken Bir Kişiye Esir Olmak Demekti...
Aşk, Sonunda Kavuşmak Olmasa da Vazgeçmemekti...

Onu Özlemek, Üşümek Gibiydi Soğuk Bir Akşam Üstü...
Onu Özlemek, Yağmurun Altında Titreye Titreye Yürümekti Sırılsıklam...
Bir Cemre Gibiydi, Önce Aklıma Sonra Yüreğime Düştü Ama Bir Türlü Ömrüme Düşemedi, İşte Bu Yüzden Bir Türlü Bahar Gelmedi Benim Ömrüme...
Her Şey Onu Sevmekle Ona Aşık Olmamla Başlamıştı...
Bir Asırlık Uykudan Onu Sevmekle Uyanmıştı Yüreğim...
Gözlerimden Yüreğime Düşen Her Yağmur Tanesine Onu Yüklemiştim Sırılsıklam O Olabilmek İçin...
Onu Üflemiştim Rüzgarlara Her Nefesimde Onu Solumak ve Koklamak İçin...
Saatler İlerlemiyor Artık...!
Yokluğu Dayanılmaz Bir Zamansızlık Halinde İşliyor İçime...!
Ona Dair Yaşanmışlıklarım Vardı...
Özlemlerim, Hasretlerim, Gözlerimden Yanaklarıma Doğru Süzülen Gözyaşlarım...
Atışının Hızına Yetişemediğim Yaralı Kalbim Vardı...
Beni Bir Belirsizliğe Asıp Unuttuğundan Beri Her Gün Her Akşam Düşüyorum Yokluğuna...
Dökülüyor Hasretim Göz Pınarlarımdan...
Özlüyorum...
Onu Her Düşündüğümde İçimde, Gözlerimden Taa İçime Bir Irmak Kuruluyor...
Ne Zaman Hayallerimin Altına Baksam Hep O Kokuyor...
O Hep Yüreğimin Eşiğinde, Ruhumun Kıyılarında Dolaşıyor...
İçimde Öyle Birikmiş ki Nefes Alamıyorum...
Her Şeyde O Var...
En Çokta Ben de...
İçimde...
En Derinde...
Özlüyorum ve Anlatamıyorum...
Kelimelerim Dolanıyor Birbirine...!