CANIM ANNEM

CANIM ANNEM
Bilseydim ta ilk karnında sana yük olduğumu.
Bilseydim her attığım tekmede sana acı verdiğimi.
O gül yüzünü hüzne  boğduğumu.
Seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Bin bir zahmete katlanıp beni taşıdığını.
Gün gelip kucağına aldığını
İste o zaman her şeye sıfırdan başladığını.
Bilseydim annem seni her gece üzdüğümü.
Sabahlara kadar uykusuz girdiğini
Bilseydim seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Hasta olunca bas ucumda gözyaşları döktüğünü
Dualarınla sevgini verdiğini, yüreğinle kendime geldiğimi
Gözlerimi acınca sana mutluluk  verdiğim.
Seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Büyüttün Dinleneceksin diye sevinirken.
Bir gün uçup gideceğimi düşünerek hüzünlendiğini
Her boynu bükük gördüğün de yıkıldığını,
Bir tebessümümle kendine geldiğini
Bilseydim Annem.
Bilseydim seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Aramızda onca dağlar varken bile beni düşündüğünü.
Aç mı susuz mu? Diye gözyaşı döktüğünü.
Her saniyende  yavrum kuzum dediğini.
Bilseydim keşke”
Bilseydim, seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Gün gelir herkesin çocukları anneler gününde koşar.
O güzel yanaklarından öper koklar.
Benim canim annem sararmış resimleri öper.
Belki gelir diye, ara sıra camlardan yollara bakar.
Gelmeyince içten içe acıyan yanına elini basar.
Bilseydim  Annem.
Bilseydim seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Bilseydim Annem senin kokundan uzak kalacağımı
Saclarına dokunamayacağımı.
O gül yüzüne bir öpücük konduramayacağımı.
Bilseydim  Annem.
Benim varlığım sana mutluluk getirmediğini
Senin hakini ödeyemeyeceğim
Seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Bilseydim seni özlem ateşlerinde yaktığımı
Hasretimi hala bu yaşım da bile çektiğini.
Verdiğin emeğe ihanet ettiğimi
Bilseydim Annem.
Bilseydim. Seni üzmemek için doğmazdım annem.
Afet annem Afet  senin yaptıklarını ödeyemedim.
Gözlerindeki o yasları dindiremedim.
Seni sevdiğimi ömrünce  söyleyemedim.
O mübarek ellerinden doyumca öpemedim.
Ben senin hakini ödeyemedim.
Bilseydim annemim...
Nankörlük yaptığımı,
Seni üzmemek için doğmazdım  Annem.
İsmin kulağım da ninni misali yüreğin yüreğim de sevda tuzağı.
Anladım annem bütün asklar yalanmış da
Bir tek meğerse senin sevginin gerçekmiş
Bilseydin Annem.
Seni üzmemek için doğmazdım Annem.
Keşke simdi yanında olsaydım.
Yine saclarımı  okşasaydın.
Ara sıra eskisi gibi kızsaydın.
Ve  sıkıca sarılsaydın.
Bütün dertlerimi o an oracıkta unutsaydım.
Ve benim mutluluğumla
O gül koncası yüzün de melekler  dolaşsaydı.
Bilseydim seni üzmemek için doğmazdım Annem
Annem sana bütün şarkileri söylesen.
Bütün şiirleri yazsam,
Tüm sözcükleri kullansam
Senin bir tebessümün etmiyor Annem.
Bilseydim ayrılıkların seni bu kadar  üzdüğünü
Bilseydim tek sevdanın ben olduğumu.
Bilseydim seni üzmemek için doğmazdım
Sana bu mahcup kızın ağlayarak yalvarsa.
Hakini emeğini helal et dese
Bu anneler gününü de bağışla desem.
Bir tebessüm istesem!
Son kez benim için yapar mısın Annem.
O gül yüzünde güller acar mı Annem.
Hala bana yavrum evladım dermişin Annem.
Af edermişsin
Bilseydim seni bu kadar üzdüğümü
Bilseydim saclarına akları ben düşürdüğümü,
Bilseydim canıma canini katığını.
Seni üzmemek için binlerce kez doğmazdım
ANNEMMMM.
10.05.2007